Eindelijk was het dan zo ver.
We stonden klaar om naar Redditch te vertrekken om Beryl die dat weekend 8 weken werd op te halen.
Nog even wachten op Sander en Annerieke, die vanuit Leiden onderweg waren om hier in Koewacht de honneurs waar te nemen.
Even samen koffie drinken en weg zijn we .
Het zonnetjes brak af en toe door, het was rustig op de weg, een goed begin van de reis die verder ook voorspoedig verliep.
Een uitbundige begroeting viel ons ten deel door Beryl en haar zusje Capri. De twee andere pups waren in de loop van die week al naar hun nieuwe thuis vertrokken.
Na veel spelen met de pups, lekker eten en bijkletsen was het tijd om naar bed te gaan. ‘s Morgens een heerlijk echt Iers ontbijt genoten, toch wat emotioneel afscheid genomen en wij met onze kleine meid vertrokken voor de ruim 600 km. lange thuisreis.
Wat onzeker over hoe ze zich zou gedragen in de auto. Zou ze wagenziek worden, constant gillen of, noem maar op, alles wat maar mis zou kunnen gaan spookt door je hoofd.
Ze gedroeg zich voorbeeldig, veel gespeeld en geslapen in haar bench.
Zo kwamen we toch behoorlijk vermoeid terug thuis.
Kyrill was reuze blij dat we er weer waren en accepteerde Beryl meteen.
De eerste dagen zal het natuurlijk voor allemaal wennen zijn aan de nieuwe situatie, maar de start had niet mooier kunnen zijn.
Beryl is dol op Kyrill en hij is echt de grote broer.
Ze heeft inmiddels de kippen ontdekt en kan ze minuten lang bekijken , rustig zittend naast de ren.
Ze is erg nieuwsgierig, ontdekt steeds wat anders, en probeert of het allemaal eetbaar is.
Dat wordt best een klus om haar te leren dat dat niet de bedoeling is,
Maar wel een heel leuke uitdaging. We zijn nu al dol op haar.

Greet